Kuijk

Soms denk je een aanknopingspunt te hebben voor een leuk stukje, of misschien wel een schandaal op het spoor te zijn. Als ik zoiets heb, begin ik vaak met het sturen van een e-mailtje en zie ik van daaruit wel hoe het zich ontwikkelt, indien überhaupt. Heel vaak krijg ik gewoon geen antwoord en omdat ik meer te doen heb, laat ik het daar dan vaak bij.

Dit keer heb ik wel antwoord gekregen en dat antwoord was afdoende, met als gevolg dat er geen erg leuk stukje van te brouwen valt, daar er van een schandaal geen enkele sprake blijkt. Kijkt u zelf maar. Eerst mijn mailtje, aan kunstcentraal.nl:

"Is het waar dat er in uw basisschoolmusical over de vogel Jor ('Jor, de musical') een scène voorkomt waarin een primitieve stam, of een toevallig samengeraapt stelletje primitievelingen, van het bereiden en opeten van de desbetreffende vogel wordt weerhouden door middel van een tegoedbon van McDonald's?

Als het voorgaande waar is, is het dan ook waar dat het op deze wijze redden van de vogel Jor wordt gepresenteerd als een goede zaak?

Als het voorgaande niet waar is, hoe wordt de vogel Jor dan wel gered?

Aangezien volgens de informatie in uw brochure de consulenten zelf meespelen, neem ik eigenlijk zonder meer aan dat genoemde tegoedbon gewoon in het scenario is opgenomen en onderdeel uitmaakt van de geleverde attributen.

Betaalt de firma McDonald's hiervoor? Als de firma McDonald's hier niet voor betaalt, had u dan niets beters, leukers of gezonders kunnen verzinnen? Als de firma McDonald's niet voor deze schandalige vorm van reclame betaalt, gaat u de firma McDonald's dan alsnog laten betalen? Als de firma McDonald's alsnog gaat betalen, laat u dan de prijs voor het musicalpakket dalen?

Op zich is het misschien niet eens zo'n slecht idee om via een klein onderdeel van een scène in een basisschoolmusical aandacht te besteden aan de vernietigende aspecten van het kapitalisme en het veramerikaniseren van de wereld, maar denkt u dat de leerlingen en hun ouders dit ook zo begrijpen?

Als McDonald's niet voor deze reclameuiting betaald heeft en de scène geen politieke boodschap heeft, is het misschien een idee om de tegoedbon voor McDonald's te vervangen door een tegoedbon voor een eetgelegenheid die meer geworteld is in de Nederlandse cultuur. Te denken valt aan een snackbar ('Friet van Piet'), een Chinees restaurant ('Man Au') of een pannekoekenhuis ('Opoe's pannekoekenhuis' "Nou, als die pannekoeken net zo oud zijn als opoe, heb ik geen trek"). Denkt u een dergelijke aanpassing te gaan maken, of zou dat te veel moeite zijn? "

Binnen een zeer redelijke termijn kreeg ik keurig antwoord, van de heer van der Hulst, directeur van Kunstcentraal, als volgt:

"De door u aangehaalde scène zit inderdaad in de musical Jor.

 In deze scène worden een aantal strategieën ingezet om de betreffende stamleden over te halen om hun plannen te wijzigen. De knipoog verwijzing naar McDonald’s is er daar één van. Een loze belofte overigens want een bon kun je niet eten. Dat verklaart ook het gelach in de zaal dat hier vaak optreedt. Dat zit duidelijk meer in de bon, dan in McDonald’s.

Wij leveren overigens geen attributen mee, de leerlingen maken die zelf.

Uw observatie raakt een punt.

Een aantal scholen verandert ook nu al de bon van McDonald’s in die van een lokale eettent. Dank voor uw creatieve inbreng door het aandragen van alternatieven. We zullen dat in de toekomst ook stimuleren door met suggesties te komen voor een IJsselsteinse Apenluider, een Amersfoorts keitje of een Veensch turfje.

Dat is geen moeite en wel een verbetering.

Zoals u hieruit overigens op kunt maken werken we alleen in de provincie Utrecht.

McDonald’s weet hier niets van. En we zullen ook lokale lekkernij producenten niet gaan benaderen voor een bijdrage in wat voor vorm dan ook."

Je hebt wel eens dat er sprake is van een storm in een glas water. Maar nu dus niet. Hier is duidelijk geen sprake van storm. Niet eens van een glas water.

< Vorige		Volgende >